Przepraszam, że Ci tu spamuję, ale myślę, że powinnam Cię ostrzec ^^ Opowiadanie, które teraz piszę, różni się od tamtego. Uznałam, że Vampires from Avalon było zbyt podobne do TVD. To teraźniejsze, co prawda będzie miało niektóre urywki z tamtego, które w szczególności mi odpowiadają dalej, ale nie wszystko. I akcja też się tyczy czegoś zupełnie innego :) A co do komentarzy, to teraz właśnie komentuję dłużej niż kiedyś, bo wiem, że jak napiszesz "super" i tylko tyle, to może to równać się z niedocenianiem. A dobre opowiadania, na to zasługują ^^
W sumie mi też Jasper nie pasuje. Jakoś kiedy piszę o jego wyglądzie to nie widzę Jaspera, tylko kogoś innego. Zastanawiałam się nad dodaniem innego zdjęcia, ale nie wiem czy Joshua Hartnett byłby dobrym pomysłem ;d I on jest brunetem, wiec trzeba by bylo sie narobic ze zdjeciem chyba xd Ale to na pewno nie jest Jass , bo on wydaje sie byc zbyt slaby jak na TĄ rodzinę ^^ W sumie dobrze, ze to zauwazylam :D Dziekowaaac! A i tak chcialam zapytac, czy nie zamierzasz moze kontynuowac Aniola Smierci niedlugo? Bo z checia bym poczytala ^^
Zapraszam do dołączenia do klubu pisarskiego Tworzyciele. Dziś rozpoczął się nowy warsztat, w którym piszemy miniaturki na temat zmysłów. Zachęcam do dołączenia, być może nauczysz się czegoś pożytecznego, a twoje pisanie będzie coraz lepsze :)
Wiesz, możliwe że czytałam końcówkę. Zakończyło się powrotem do życia Łucji, tak? Bo jeśli nie to chyba nie czytałam :) A jeśli chodzi o inne opowiadania, to też tak mam ;d W głowie miliooony pomysłów!!! Ale nie biorę się za pisanie niczego innego, bo chcę , żeby to jako taklo wyszło hahah xd A w sumie chciałabym poczytać jak piszesz o wampirach ! Ciekawe jakie postaci być wykreowała ^^
Masz dość czekania na ocenę w ponurych, ciemnych i smutnych korytarzach kolejnych ocenialni? W Gaolu czeka na Ciebie przytulny ciepły kąt, gdzie przy okazji możesz dowiedzieć się, co ludzie sądzą o Twoim blogu! Dodatkowo Gaol zapewni wysokie warunki sanitarne, najlepszej jakości ciasta pani Basi z komisariatowej kawiarenki i przyjemne lektury w postaci wywiadów z personelem. Grzechem byłoby nie skorzystać z mądrej, konstruktywnej krytyki, czyż nie?
[www.gaol.blog.onet.pl]
(Jeżeli w jakikolwiek sposób treść tego komentarza uraziła Cię, bądź nie tolerujesz reklam ocenialni, usuń go)
Przystojny blondyn o dość bujnej czuprynie ospale usiadł przy stoliku w niewielkiej kawiarence. Zamówił espresso i rozpoczął poszukiwania ulubionego notatnika. Grzebiąc po kieszeniach, niechybnie zauważył wielką, atramentową plamę na prawej dłoni. — Czas powitać postęp technologiczny — westchnął, sięgając do plecaka. Laptop zajął honorowe miejsce tuż obok kawy i niewielkiego wazonika. Mężczyzna strzelił kostkami, a następnie uruchomił maszynę. Na terenie kawiarenki dostępny był bezprzewodowy Internet, który tylko rozochocił wyposzczonego blondyna. Rozejrzał się po lokalu, upewniając, że nikt nie patrzy. Zachichotał i kliknął na zakładkę z ulubioną kreskówką. Niestety, kolega, z którym dzielił pokój w akademiku, okazał się naprawdę paskudnym informatykiem. Laptop zaczął szaleć — najpierw włączyła się strona Nyan cat, potem „Pan Trolololo”, aż na ekranie pojawiła się strona główna jakiegoś forum. Czerwony na twarzy blondyn niepewnie spoglądał na ekran, błądząc palcem po padzie. — Forum literackie Nasza Pisarnia — przeczytał. Zjechał kursorem w dół. Przeczytał kilka tematów w Obsłudze pióra, potem zerknął na opowieści użytkowników w Prozie i wiersze w Poezji. Uśmiech momentalnie rozkwitł na jego twarzy. Zarejestrował się niemal od razu. Przeczytał regulamin, założył wątek powitalny w Plakietkach z nazwiskiem i ruszył na podbój tematów. Kawa wystygła, na zewnątrz zrobiło się ciemno, a dwaj wykładowcy z pewnością odnotowali kolejne nieobecności przy jego nazwisku. Młody student ocknął się z formowego szału dopiero wtedy, gdy laptop, mimo porządnej, litowo-jonowej baterii, odmówił posłuszeństwa. Zapisał więc na kartce „www.NaszaPisarnia.ugu.pl” i, przeklinając, że zapomniał dodać odpowiedniej zakładki, wsadził ją do kieszeni spodni. Zerknął na zegarek, który nieco go otrzeźwił, by po chwili wybiec z kawiarni — miał nadzieję, że zdąży na ostatni wykład…
SPAM Vanessa Leto to piękna kobieta, która pracuje w policji. Doceniania przez szefów, inteligentna, bystra, uparta, odważna, a przede wszystkim szczera i zasadnicza. Nienawidzi kłamstwa, lecz jej rodzina uwikłana była w sieć parszywych kłamstw na czele z Johnem, ukochanym Vanessy. Brunetka postanawia wyjechać, odciąć się od tych ludzi, którzy uważają się za jej bliskich. Jak się potoczą jej dalsze losy? Odwiedź mój blog, a się przekonasz. Zapraszam serdecznie, http://i-know-this-hurt.blogspot.com/
Przepraszam, że Ci tu spamuję, ale myślę, że powinnam Cię ostrzec ^^
OdpowiedzUsuńOpowiadanie, które teraz piszę, różni się od tamtego. Uznałam, że Vampires from Avalon było zbyt podobne do TVD. To teraźniejsze, co prawda będzie miało niektóre urywki z tamtego, które w szczególności mi odpowiadają dalej, ale nie wszystko. I akcja też się tyczy czegoś zupełnie innego :)
A co do komentarzy, to teraz właśnie komentuję dłużej niż kiedyś, bo wiem, że jak napiszesz "super" i tylko tyle, to może to równać się z niedocenianiem. A dobre opowiadania, na to zasługują ^^
W sumie mi też Jasper nie pasuje. Jakoś kiedy piszę o jego wyglądzie to nie widzę Jaspera, tylko kogoś innego. Zastanawiałam się nad dodaniem innego zdjęcia, ale nie wiem czy Joshua Hartnett byłby dobrym pomysłem ;d I on jest brunetem, wiec trzeba by bylo sie narobic ze zdjeciem chyba xd Ale to na pewno nie jest Jass , bo on wydaje sie byc zbyt slaby jak na TĄ rodzinę ^^ W sumie dobrze, ze to zauwazylam :D
OdpowiedzUsuńDziekowaaac!
A i tak chcialam zapytac, czy nie zamierzasz moze kontynuowac Aniola Smierci niedlugo? Bo z checia bym poczytala ^^
Zapraszam do dołączenia do klubu pisarskiego Tworzyciele.
OdpowiedzUsuńDziś rozpoczął się nowy warsztat, w którym piszemy miniaturki na temat zmysłów.
Zachęcam do dołączenia, być może nauczysz się czegoś pożytecznego, a twoje pisanie będzie coraz lepsze :)
Pozdrawiam!
tworzyciele.blogspot.com
Wiesz, możliwe że czytałam końcówkę. Zakończyło się powrotem do życia Łucji, tak? Bo jeśli nie to chyba nie czytałam :) A jeśli chodzi o inne opowiadania, to też tak mam ;d W głowie miliooony pomysłów!!! Ale nie biorę się za pisanie niczego innego, bo chcę , żeby to jako taklo wyszło hahah xd
OdpowiedzUsuńA w sumie chciałabym poczytać jak piszesz o wampirach ! Ciekawe jakie postaci być wykreowała ^^
Witam. Na http://swit-zywych-trupow.blogspot.com/ nowy rozdział ^^ Zapraszaaaam :D
OdpowiedzUsuńMasz dość czekania na ocenę w ponurych, ciemnych i smutnych korytarzach kolejnych ocenialni? W Gaolu czeka na Ciebie przytulny ciepły kąt, gdzie przy okazji możesz dowiedzieć się, co ludzie sądzą o Twoim blogu! Dodatkowo Gaol zapewni wysokie warunki sanitarne, najlepszej jakości ciasta pani Basi z komisariatowej kawiarenki i przyjemne lektury w postaci wywiadów z personelem. Grzechem byłoby nie skorzystać z mądrej, konstruktywnej krytyki, czyż nie?
OdpowiedzUsuń[www.gaol.blog.onet.pl]
(Jeżeli w jakikolwiek sposób treść tego komentarza uraziła Cię, bądź nie tolerujesz reklam ocenialni, usuń go)
Przystojny blondyn o dość bujnej czuprynie ospale usiadł przy stoliku w niewielkiej kawiarence. Zamówił espresso i rozpoczął poszukiwania ulubionego notatnika. Grzebiąc po kieszeniach, niechybnie zauważył wielką, atramentową plamę na prawej dłoni.
OdpowiedzUsuń— Czas powitać postęp technologiczny — westchnął, sięgając do plecaka.
Laptop zajął honorowe miejsce tuż obok kawy i niewielkiego wazonika. Mężczyzna strzelił kostkami, a następnie uruchomił maszynę.
Na terenie kawiarenki dostępny był bezprzewodowy Internet, który tylko rozochocił wyposzczonego blondyna. Rozejrzał się po lokalu, upewniając, że nikt nie patrzy. Zachichotał i kliknął na zakładkę z ulubioną kreskówką. Niestety, kolega, z którym dzielił pokój w akademiku, okazał się naprawdę paskudnym informatykiem.
Laptop zaczął szaleć — najpierw włączyła się strona Nyan cat, potem „Pan Trolololo”, aż na ekranie pojawiła się strona główna jakiegoś forum.
Czerwony na twarzy blondyn niepewnie spoglądał na ekran, błądząc palcem po padzie.
— Forum literackie Nasza Pisarnia — przeczytał.
Zjechał kursorem w dół. Przeczytał kilka tematów w Obsłudze pióra, potem zerknął na opowieści użytkowników w Prozie i wiersze w Poezji. Uśmiech momentalnie rozkwitł na jego twarzy.
Zarejestrował się niemal od razu. Przeczytał regulamin, założył wątek powitalny w Plakietkach z nazwiskiem i ruszył na podbój tematów.
Kawa wystygła, na zewnątrz zrobiło się ciemno, a dwaj wykładowcy z pewnością odnotowali kolejne nieobecności przy jego nazwisku. Młody student ocknął się z formowego szału dopiero wtedy, gdy laptop, mimo porządnej, litowo-jonowej baterii, odmówił posłuszeństwa. Zapisał więc na kartce „www.NaszaPisarnia.ugu.pl” i, przeklinając, że zapomniał dodać odpowiedniej zakładki, wsadził ją do kieszeni spodni. Zerknął na zegarek, który nieco go otrzeźwił, by po chwili wybiec z kawiarni — miał nadzieję, że zdąży na ostatni wykład…
Witam :)
OdpowiedzUsuńNa swit-zywych-trupow.blogspot.com pojawił się rozdział VIII. Zapraszam serdecznie :)
(damonvampire)
SPAM
OdpowiedzUsuńVanessa Leto to piękna kobieta, która pracuje w policji. Doceniania przez szefów, inteligentna, bystra, uparta, odważna, a przede wszystkim szczera i zasadnicza. Nienawidzi kłamstwa, lecz jej rodzina uwikłana była w sieć parszywych kłamstw na czele z Johnem, ukochanym Vanessy.
Brunetka postanawia wyjechać, odciąć się od tych ludzi, którzy uważają się za jej bliskich. Jak się potoczą jej dalsze losy?
Odwiedź mój blog, a się przekonasz. Zapraszam serdecznie,
http://i-know-this-hurt.blogspot.com/
Witaj! Jeśli chcesz poznać tajniki trudnej przyjaźni damsko-męskiej, zapraszam: www.mallory.blogujaca.pl
OdpowiedzUsuńPozdrawiam! :)